Yetimlerle birlikte olmak

Ahmet Varol

a.varol@gmail.com

Yüce Allah, Kur’an-ı Kerim’in birçok âyeti kerimesinde yetime sahip çıkılmasının, yardımcı olunmasının, destek verilmesinin ve hakkının gözetilmesinin önemine vurgu yapar. Bu âyetlerden birkaçının mealini burada zikretmek istiyoruz:

İnsan sûresinde, Allah’ın büyük nimetlerine kavuşacak ebrarın yani iyilerin vasıfları sayılırken şöyle buyurulur: “Kendilerinin ona sevgi duymalarına (canlarının çekmesine) rağmen yiyeceği yoksula, yetime ve esire yedirirler.” (İnsan, 76/8)

“Sen sarp yokuşu (aşmanı)n ne olduğunu bilir misin? Bir köle azad etmektir. Yahut açlığın olduğu bir günde doyurmaktır. Yakınlığı olan bir yetimi.” (Beled, 90/12-15)

“Hayır. Aksine siz yetime ikramda bulunmuyorsunuz.” (Fecr, 89/17)

“Dini yalanlayanı gördün mü? İşte o yetimi iter kakar.” (Maun, 107/1-2)

“Erginlik çağına erişinceye kadar, en güzel bir şekil dışında yetimin malına yaklaşmayın.” (İsra, 17/34)

“Şüphesiz yetimlerin mallarını haksız yere yiyenler karınlarına ateş yemiş olurlar. Ve bunlar alevli bir ateşin içine atılacaklardır.” (Nisa, 4/10)

Dediğimiz gibi bunlar Kur’an-ı Kerim’de yetime iyilikte bulunmayı ve onun hakkını gözetmeyi emreden âyetlerin sadece birkaçı. Bunların dışında da bir çok âyeti kerime bulunmaktadır.

Ben de bu yazıyı İHH’nın “Yetim Gülerse Dünya Güler” programı çerçevesinde yetimlerle yerinde ilgilenmek, Türkiye’deki Müslümanların yardım ve destekleriyle açılan yetim yurtlarını ve bazı yetim ailelerini ziyaret etmek, yurtlarda kalan yetimlerin acılarını da sevinçlerini de paylaştığımızı kendilerine göstermek amacıyla düzenlediği bir ziyaret programına iştirakle gelmiş olduğum Patani’den yazıyorum.

Patani bugün Tayland sınırları içinde yer alan ve bu ülkenin güneyinde Malezya sınırları yakınında yer alan ve çoğunlukla Malay asıllı Müslümanların yaşadığı bir bölge. Bu bölgeyle ve bölgenin ahalisinin sıkıntılarıyla ilgili daha önce birçok yazı yazmıştım. Bu yazılarımızı kişisel web sitemiz olan www.vahdet.info.tr sitesinden okuyabilirsiniz. Bu yazılarımız sizi bölge hakkında yeterince bilgilendirecektir. O yüzden bu ziyaretimiz vesilesiyle Allah’ın izniyle bu hafta içinde Patani’den göndereceğimiz yazılarda bölgeyle ilgili genel bilgilere değil ziyaretimiz vesilesiyle gördüğümüz, gözlemlediğimiz bazı hususlara değineceğim.

Uzun bir yolculuktan sonra Patani’ye ulaştık. Çünkü coğrafi olarak mesafe hayli uzun. Bir de Türkiye’yle buranın arasında dört saat fark var. Tayland’ın başkenti Bangkok’a geldikten sonra güneye doğru ikinci bir uçak yolculuğu yapmamız gerekiyordu. Ardından da kara yoluyla hayli bir mesafe katettik. O yüzden bir günün akşam saatlerinde başlayan yolculuğumuz ancak ertesi günün akşam saatlerinde bitti ve o saatlerde otele ulaşabildik.

Ertesi gün hemen sabahın erken saatlerinden itibaren yetimhanelerin ve yetim ailelerinin ziyaretiyle geliş amacımız doğrultusunda düzenlenen programı başlattık. Ziyaret ettiğimiz yetimhaneler Türkiye’deki yardımseverlerin İHH vasıtasıyla sağladıkları destekle kurulmuş. O yüzden bazılarına buraları yaptıran veya yaptırılmasına büyük çapta yardımcı olan kişilerin veya kurumların isimleri verilmiş. Yetimhanelerin kapılarına da isimleri hem Türkçe olarak hem de yerel dille yazılmış. Türkiye’de yaşayan Müslümanların yardım ve destekleriyle buralarda bu yetimhanelerin açıldığını görmek insanın gönlüne büyük bir sürur veriyor. Bu da coğrafi mesafeler her ne kadar uzun olsa da gönüller arasında mesafe olmadığını gösteriyor. Bu da İslam’ın kardeşlik anlayışının getirdiği yardımlaşma ve dayanışma bilincinin bir yansıması. Bu bilincin güçlendirilmesi ve yaygınlaştırılması da Allah’ın izniyle ümmet bilincinin güçlenmesine ve tüm Müslümanların, Resûlullah (s.a.s.)’ın hadisinde ifade edildiği şekilde aynı bedenin organları gibi olduklarını hissetmelerine vesile olacaktır.

İnşallah seyahatimizle ilgili notları ve izlenimlerimizi aktarmaya devam edeceğiz.

(YENİ AKİT)